Op de brommer door Bobo

Hallo allemaal!

Allereerst, hartelijk bedankt voor al jullie berichtjes en mailtjes, erg leuk!
Ondertussen ben ik al bijna twee weken in Burkina Faso en is er heel wat gebeurd. De eerste week heb ik doorgebracht in een guesthouse van Amerikaanse zendelingen. Ik was blij met een goede overnachtingsplek, maar aangezien ik het hele guesthouse voor mezelf had, begon het na een week wel wat saai te worden. Gelukkig kon ik vanaf vorige week zaterdag bij Cecile terecht, bij haar zal ik de komende maanden wonen. Cecile is een erg aardige jonge Française die al een aantal jaar in Bobo woont en lesgeeft op een Franse school. Bij Cecile woont ook de twintigjarige Tainé, mensen die zich het een beetje kunnen veroorloven hebben namelijk iemand in huis die het huishouden doet en kookt en vaak hebben mensen ook een bewaker bij de poort. Zo is het ook bij Cecile. Ik moest er wel even aan wennen, maar dat geldt voor meer dingen…

De afgelopen weken heb ik geprobeerd me een beetje aan te passen aan het Afrikaanse leven hier: langzaam lopen (!), vlees en vis eten, rokken dragen, Afrikaanse thee drinken (=sterke mierzoete thee met drijvende pinda’s, maar toch lekker), koud douchen, (erg veel) geduld hebben en… Brommer rijden! Jaja, tegenwoordig cross ik op ‘n brommertje tussen de fietsers, brommers en ezelskarretjes door de straten van Bobo! Hoewel de stad groot is en alle straten op elkaar lijken, zijn plattegronden een bijna onbekend fenomeen hier. Groot was mijn vreugde dan ook toen ik toch een boekje kon bemachtigen met…. jawel: plattegronden! Maar een blank meisje op een brommer dat op iedere straathoek stopt om in een boekje te kijken waar ze is… dat is wel wat vreemd hier geloof ik ;).

Met het onderzoek gaat alles best voorspoedig, voor Afrikaanse begrippen althans. Voor mijn idee kon ik afgelopen weken nog iets te weinig doen, maar daar gaat verandering in komen. Ik doe mijn onderzoek dus vanuit Fruiteq, een bedrijf dat mango’s koopt van boerencoöperaties en exporteert naar Europa. Het is de bedoeling dat ik in eerste instantie (met wat hulp) 100 vragenlijsten ga afnemen, 50 bij boeren die werken met Fair Trade en 50 bij boeren die niet met Fair Trade werken. Woensdag heb ik met Hans Willem en twee van zijn collega’s van Fruiteq een trip gemaakt naar twee groepen boeren. Hans Willem gaat binnenkort terug naar Nederland en voor hem was het een afscheid, ik kon gelijk geïntroduceerd worden.
In een van de twee plaatsen was een heel feest georganiseerd voor het afscheid met een overvloedige maaltijd en veel dans en muziek. Echt geweldig was dat! Dansen in een broek kon blijkbaar echt niet, dus ik kreeg snel een lap stof om me heen geslagen als rok (zie foto’s). Helaas was is dit vrolijke dorp niet de plaats van mijn onderzoek, ik had er zo willen blijven!
M’n onderzoek zal plaats vinden in Koloko, zo’n 120 km van Bobo vandaan. Zaterdag zal ik er voor drie dagen heen gaan, om een soort van verkennende interviews te gaan houden. Dan gaat het echt beginnen, erg spannend! De omstandigheden in dorpen zijn heel anders dan ik de stad, dus dat zal nog een flinke omschakeling zijn. Bovendien spreekt bijna niemand Frans daar, maar Dioula. Voor mij nog onbegrijpelijk, maar gelukkig heb ik een fijne tolk kunnen vinden die met me mee gaat!

Ik kan nog veel meer schrijven, maar zal het hier bij laten. Kortom gaat het hier uitstekend, vind ik het onderzoek super interessant, heb ik een fijne thuisbasis bij Cecile en geniet ik van alle boeiende ervaringen en het Afrikaanse leven!

Groetjes en liefs,
Marjolein

PS 1: post is hier ook iets zeldzaams. Mocht iemand iets willen sturen, kan dat het beste naar het adres van Fruiteq: Mademoiselle Marjolein Kurk/ Fruiteq sarl/ 01 BP 2092/ Bobo Dioulasso/ Burkina Faso.
Ik heb een lokale simkaart, waarvan het nummer is: 00226 78111074

PS 2: uploaden v foto s gaat hier nu helaas niet, probeer ik zsm te doen